மறக்க முடியாத கனடிய அனுபவம்!

ஒரு தடவை தொண்ணூறுகளில் ஒரு வீடற்ற வீதி மனிதனை டொரோண்டோ நகரில் ஹில்டன் ஹொட்டல் முன் சந்தித்தேன். அவனுடான அனுபவத்தை மையமாக வைத்து ஒரு சிறுகதையும் 'வீடற்றவன்' என்னும் பெயரில் எழுதியிருந்தேன். வைகறை பத்திரிகை, பதிவுகள், திண்ணை இணைய இதழ்களில் அக்கதை பிரசுரமானது. பின்னர் அம்மனிதனைப் பற்றி மறந்து விட்டேன். பின்னர் ஒரு சமயம் டொரோண்டோ ஸ்டார் பத்திரிகையிலொரு செய்தி வந்திருந்தது. அதில் Bay வீதியும், Adelaideஎ வீதியும் சந்திக்குமிடத்தில் இரு வீடற்றவர்கள் சண்டை பிடித்தது பற்றிய செய்தி அது. அதில் ஒருவர் டொரொண்டோ மேயர் பதவிக்குப் போட்டியிட்ட கெவின் கிளார்க் என்றிருந்தது. அப்பொழுதுதான் உணர்ந்தேன் நான் சந்தித்த மனிதன் கிளார்க்கும், கெவின் கிளார்க்கும் ஒருவரே என்னும் விடயம்.

அண்மையில் விக்கிபீடியாவில் அவரைப்பற்றியொரு பக்கமிருந்ததை அறிந்தேன்.அதில் அவரைப்பற்றிய பல முக்கிய தகவல்கள் இருந்தன. அவர் எண்பதுகளில் டொரோண்டோ பாடசாலையொன்றில் தரம் ஐந்துக்கான ஆசிரியராகவிருந்தவர். அதன் பின்பு வாகனம் சம்பந்தமான வர்த்தம் செய்தவர். நடிகராகவும் இருந்திருக்கின்றார். இவர் The People's Political Party அதாவது மக்களின் அரசியல் கட்சி என்னுமொரு அரசியல் கட்சியின் ஸ்தாபகர். தலைவர். மேயர் தேர்தலுடன் மாகாண தேர்தல்களிலும் போட்டியிட்டவர்.

 

எனது 'வீடற்றவன்' சிறுகதையின் முடிவில் இவ்வாறு கூறியிருப்பேன்: " இந்த புதிரான மாநகரைப் போலவே புதிரான மனிதனிவனெனப் பட்டது. ' உண்மைதான் கெவின் கிளார்க் ஒரு புதிரான மனிதர்தான்.

எனது இந்த அனுபவத்தைப்பற்றியொரு குறிப்பினை எனது ஆங்கிலப் பக்கத்தில் எழுதினேன். அதனை எனது டிவிட்டர் பக்கத்திலும் பகிர்ந்துள்ளேன். அதனை உங்களுடனும் பகிர்ந்துகொள்கின்றேன்.

 

Unforgettable Canadian Experience! 

 

One night in the mid-nineties, I was walking along Richmond Street West towards University Avenue. As I passed the Hilton Hotel, I encountered a panhandler. He stood out from the regular panhandlers, wearing a worn-out coat and pants – a rich-to-rag figure. Politely, he asked for money, and I gave him a toonie, a Canadian two-dollar coin. Grateful, he handed me two quarters and suggested I give them to my daughter, assuring me she could use them to call me when needed.

In that instant, he became a unique and mysterious figure. Intrigued, I decided to engage in a short conversation with him. I noticed he carried a plastic container with 'Clarke for Mayor' written on its surface. Surprisingly, he shared that he was running for Toronto Mayor. He also  told me that he was running to champion people's rights. His revelation astonished me, given the media's portrayal of homeless individuals often dealing with mental illness.To read the full article

Twitter