தனிமைப் பொழுதுகளில் இனிமை காண்போம். தர்க்கம் செய்வோம். ஞானம் பெறுவோம்.
ஆகாயம் பார்த்து நிற்கும் பொழுதுகள் ஆகர்சிப்பவை என்னை எப்போதும் எப்போதும். விரிவெளியில் என்னிருப்பு எவ்விதம் இவ்விதம்? விடைநாடி வினாக்கள் எழும் பொழுதுகள்.
தனிமைப் பொழுதுகளில் இனிமை காண்போம். தர்க்கம் செய்வோம். ஞானம் பெறுவோம்.
என் இளமைப்பருவத்தில் நான் யாழ் பொதுசன நூலகத்தில் இரவல் பெற்று பல அறிவியல் நூல்களை வாசித்திருக்கின்றேன். அக்காலகட்டத்தில் அறிவியல் கட்டுரைகளைத் தாங்கி வெளியான கலைக்கதிர் சஞ்சிகையினையும் விரும்பி வாசித்திருக்கின்றேன். கோவையிலிருந்து ஜி.தாமோதரன் என்னும் பொறியியலாளர் வெளியிட்ட சஞ்சிகை. பல தசாப்தங்களுக்குப் பின்னர் நினைவு கூர்கையில் எனக்கு அன்று வாசித்த அறிவியல் நூல்களை வெளியிட்ட பதிப்பகத்தின் பெயர் சரியாக நினைவுக்கு வராமலிருந்தது. அக்காலகட்டத்தில் சென்னையிலிருந்து இயங்கிக்கொண்டிருந்த சைவ சித்தாந்த நூற் பதிப்பகத்தினரும் பல மேனாட்டு செவ்வியல் படைப்புகளைச் சிறுவர்களுக்கேற்ற வகையிலான மொழிபெயர்ப்பு நடையில் வெளியிட்டுக்கொண்டிருந்தார்கள்.
இந்தக் குழப்பத்துக்கு ஒரு தீர்வு கிட்டியது. அன்று நான் வாசித்த பெரும்பாலான அறிவியல் நூல்களை வெளியிட்டது கலைக்கதிர் நிறுவனமே, அண்மையில் பழைய கலைக்கதிரொன்றினை இணையத்தில் வாசிக்கக் கிடைத்தபோது அப்பிரதியில் அவர்கள் வெளியிட்ட நூல்கள் சிலவற்றின் பட்டியலைப் பார்த்தபோதே இவ்விதம் இதனை அறிய முடிந்தது.
- மங்கை பதிப்பகம் (கனடா), ஸ்நேகா பதிப்பகம் (தமிழ்நாடு) இணைந்து வெளியிட்ட அமெரிக்கா தொகுதியானது 'அமெரிக்கா' என்னும் நாவலையும் (அளவில் சிறியதானாலும் இது நாவல்தான்) , சில சிறுகதைகளையும் உள்ளடக்கிய தொகுதியாகும். இவை அனைத்துமே 'பொந்துப்பறவைகள்' மற்றும் 'மான் ஹோல்' தவிர , கனடாவிலிருந்து வெளியான 'தாயகம்' பத்திரிகை, சஞ்சிகையில் பிரசுரமானவை (தாயகம் ஆரம்பத்தில் பத்திரிகையாகவும் , பின்னர் சஞ்சிகையாகவும் வெளியானது).மேலும் இந்நாவல் ஈழத்துத்தமிழ் அகதிகள் சிலரின் நியூயார்க்கிலுள்ள சட்ட விரோதக் குடிகளுக்கான தடுப்பு முகாம் வாழ்வினை விபரிக்குமொரு நாவல். இது இந்நாவலின் திருத்தப்பட்ட பதிப்பு.- வ.ந.கிரிதரன் -
அத்தியாயம் ஒன்று: இளங்கோவின் பயணம்!
உலகப்புகழ்பெற்ற நியூயார்க் மாநகரின் ஒரு பகுதி புரூக்லீனின் ஓர் ஓரத்தே, கைவிடப்படும் நிலையிலிருந்த , பழைய படையினரால் பாவிக்கப்பட்ட கட்டடத்தின் ஐந்தாம் மாடி. அந்தக்கட்டடத்திற்கு எத்தனை மாடிகள் உள்ளன என்பதே தெரியாது. எனக்குத்தெரிந்ததெல்லாம் நான் இருந்த கட்டடத்தின் பகுதி ஐந்தாவது மாடி என்பது மட்டும்தான். என்னைப்பொறுத்தவரையில் இந்த ஐந்தாவது மாடி அமெரிக்காவைப்பொறுத்தவரையில் இன்னுமோர் உலகம். 'ஒய்யாரக்கொண்டையாம், தாழம்பூவாம். உள்ளேயிருப்பது ஈரும், பேனும்' என்பார்கள். எனது அமெரிக்கப்பிரவேசமும் இப்படித்தான் அமைந்து விட்டது. உலகின் செல்வச்செழிப்புள்ள மாபெரும் ஜனநாயக நாடு! பராக்கிரமம் மிக்க வல்லரசு! இந்த நாட்டில் காலடி எடுத்து வைக்கும் மட்டும் எனக்கு அமெரிக்கா ஒரு சொர்க்க பூமிதான். மனித உரிமைகளுக்கு மதிப்புத்தருகின்ற மகத்தான பூமிதான். ஆனால், என் முதல் அனுபவமே என் எண்ணத்தைச்சுட்டுப்பொசுக்கி விட்டது. ஒரு வேளை என் அமெரிக்க அனுபவம் பிழையாகவிருக்குமோ என்று சில வேளை நான் நினைப்பதுண்டு. ஆனால் மிகுந்த வெற்றியுடன் வாழும் என்னினத்தைச்சேர்ந்த ஏனைய அமெரிக்கர்களை எண்ணிப்பார்ப்பதுண்டு. உண்மைதான்! பணம் பண்ணச்சந்தர்ப்பங்கள் , வெற்றியடைய வழிமுறைகள் உள்ள சமூகம்தான் அமெரிக்க சமூகம். ஆனால் அந்தச் சமுதாயத்தில்தான் எனக்கேற்பட்ட அனுபவங்களும் நிகழ்ந்தன என்பதையும் எண்ணித்தான் பார்க்கவேண்டியிருக்கிறது. சுதந்திரதேவி சிலை நீதி, விடுதலை, சம உரிமையை வலுயுறுத்துகிறது. அமெரிக்க அரசியலமைப்பும் மனிதரின் அடிப்படை உரிமைகளை வலியுறுத்துகிறது. இக்கரை மாட்டுக்கு அக்கரை பச்சை. வெளியிலிருக்கும் மட்டும் அப்படித்தானிருந்தது. எல்லாம் உள்ளே வரும் மட்டும்தான்.
This is the translation of my Tamil poem written in the eighties, later published in Thayagam (Canada) and in e-magazines Pathivukal and Thinnai. It is also included in my first anthology of poems published by Mangai Pathippagam.
Poem: Wake up, super human! By V.N.Giritharan
Concrete! Concrete! Concrete!
Walls! Radiating heat and burning with intensity, The smooth, deceptive white surfaces.
Sidewalks of cement that wear a mocking grin.
Spaces lie entranced, embraced by fearless pillars.
In the filtration of air currents, Flowing warm rays. In the playful laughter of frost droplets, The chill sweeps through, Amid the sweetness of dreams about meadows, Underneath the blue canvas, Lie the sorrowful memories Of the cold earth mother.
இக்கவிதை தாயகம் (கனடா) பத்திரிகை, பதிவுகள், திண்ணை இணைய இதழ்களில் வெளியான கவிதை. எண்பதுகளில் என் குறிப்பேட்டில் நான் எழுதி வைத்திருந்த கவிதைகளில் ஒன்று. கனடாவில் மங்கை பதிப்பக வெளியீடாக வெளிவந்த 'எழுக அதிமானுடா' என்னும் எனது முதலாவது கவிதைத் தொகுப்பில் இடம் பெற்றுள்ள கவிதைகளில் ஒன்று.
வ.ந.கிரிதரன் பாடல்: அதி மானுடரே! நீர் எங்கு போயொளிந்தீர்?
எழுத்தாளர் மாலன் சாகித்திய அகாதெமிக்காக 'அயலகத் தமிழ்க் கவிதைகளின் தொகுப்பு -'புவி எங்கும் தமிழ்க் கவிதை' என்னும் கவிதைத்தொகுப்பினைத் தொகுத்துள்ளார். 22 நாடுகளில் வசிக்கும் தமிழ்க் கவிஞர்களின் 70 கவிதைகள் கொண்ட தொகுப்பு இது. மேற்படி தொகுப்பில் எனது இககவிதையான . "நவீன விக்கிரமாதித்தனின் 'காலம்'" கவிதையும் இடம் பெற்றுள்ளது.
வ.ந.கிரிதரன் பாடல்: நவீன விக்கிரமாதித்தனின் 'காலம்'!
உள்ளிருந்து எள்ளி நகைத்தது யார்? ஒவ்வொரு முறையும் இவ்விதம் நகைப்பதே உன் தொழிலாயிற்று.
விரிவெளியில் படர்ந்து கிடக்கும் உன் நகைப்போ , நீ விளைவிக்கும் கோலங்களோ, அல்லது உன் தந்திரம் மிக்க கதையளப்போ எனக்கொன்றும் புதியது அல்லவே.
இரவுவானின் அடுக்குகளில் உனது சாகசம் மிக்க நகைப்பினை உற்றுப் பார்த்திடும் ஒவ்வொரு இரவிலும், நட்சத்திரச் சுடர்களில், அவற்றின் வலிமையில் உன்னை உணர்கின்றேன்.
யாழ் மண். பிரியம் மிகு யாழ் மண்ணே. உணர்வுடன் கலந்த யாழ் மண்ணே. உள்ளத்தில் நிலைத்திருக்கும் யாழ் மண்ணே. எப்படி மறப்பேன் உன்னை எப்படி மறப்பேன். உன்னை
நான் பிறந்த மண் நீ. நான் தவழ்ந்த மண். நான் உருண்டு , புரண்ட மண் நீ. நான் எழுந்த மண் நீ. நான் இளமைக்கனவு கண்ட மண் நீ. என் இனிய யாழ் மண்ணே! எப்படி மறப்பேன் உன்னை எப்படி மறப்பேன். உன்னை
[இச்சிறுகதை ஸ்நேகா பதிப்பகத்தினரால் வெளியிடப்பட்ட ‘அமெரிக்கா’ தொகுப்பில் இடம் பெற்றுள்ளது. எஸ்.போ மற்றும் இந்திரா பார்த்தசாரதியால் தொகுக்கப்பட்டு வெளியிடப்பட்ட ‘பனையும் பனியும்’ சிறுகதைத் தொகுதியிலும் இடம் பெற்றுள்ளது. இச்சிறுகதை தாயகம் (கனடா) பத்திரிகையில் முதலில் வெளியானது. பின்னர் பதிவுகள், திண்ணை இணைய இதழ்களிலும் வெளியாகியுள்ளது. எனக்குப் பிடித்த எனது சிறுகதைகளில் ஒன்று. பத்திரிகைகள் பலவற்றில் மீள் பிரசுமான கதை. சிறுகதை.காம் தளத்திலும் இடம் பெற்றுள்ள எனது கதைகளில் ஒன்று. ]
ஞாயிற்றுக் கிழமையாதலால் ‘றோட்டி’னில் அவ்வளவு சனநடமாட்டமில்லை. வாகன நெரிச்சலுமில்லை. பொன்னையாவின் ‘கொண்டா அக்கோர்ட்’ ‘சென்ற்கிளயர்’ மேற்கில் ஆறுதலாக ஊர்ந்துகொண்டிருக்கின்றது. ஞாயிற்றுக் கிழமைகளில் அல்லது விடுமுறை நாட்களில் காரோடுவதென்றால் பொன்னையாவிற்கு மிகவும் பிடித்தமானதொன்று. எந்தவித ‘டென்ஷ’னுமின்றிப் பின்னால் ‘ஹோர்ன்’ அடிப்பார்களேயென்ற கவலையேதுமின்றி ஆறுதலாக நகரை ரசித்துச் செல்லலாமல்லவா? இருந்தாலும் அண்மைக்காலமாகவே ஞாயிற்றுக்கிழமைகளிலும் ‘ஹோர்ன்’ அடிக்கத்தான் தொடங்கி விட்டார்கள். நகரம் பெருக்கத் தொடங்கி விட்டது. ‘நகரம் பெருக்கப் பெருக்க சனங்களும் பொறுமையை இழக்கத் தொடங்கிட்டாங்கள் போலை’ இவ்விதம் இத்தகைய சமயங்களில் பொன்னையா தனக்குத்தானே சொல்லிக் கொள்வான். ‘நகரம் வளருகின்ற வேகத்திற்குச் சமனாக சனங்களின்ற வாழ்க்கைத்தரமும் உயரவேண்டும். இல்லாவிட்டால் பிரச்சினைதான்’ என்றும் சில வேளைகளில் ஒருவித தீவிர பாவத்துடணும் அவன் சிந்தித்துக் கொள்வான்.
‘ஓல்ட்வெஸ்டன்’ றோட்டைக் கடந்து ‘கீல் இண்டர்செக்ஷ’னையும் கடந்து கார் விரைந்தது. இடப்புறத்தில் ‘கனடாபக்கர்ஸி’ன் ‘ஸ்லோட்டர்’ ஹவுஸ்’ பெரியதொரு இடத்தைப் பிடித்துப் ப்டர்ந்திருந்தது. ஒவ்வொரு நாளும் நூற்றுக்கணக்கில் மாடுகளைத் துண்டு போடும் பெரியதொரு கசாப்புக்கூடம்.
நூல்கள் இன்பமூட்டும் இலக்கியப் படைப்புகள் மட்டுமல்ல. ஒரு காலகட்ட வரலாற்றை, பண்பாட்டை, மானுடச் சமூக வாழ்வை எடுத்துரைக்கும் வரலாற்று ஆவணங்களும் கூட. இன்று எண்ணிமப் பிரதிகளாக எழுத்துப் பிரதிகள் காலத்தின் சிதைவுகளுக்குள் சிதைந்து போகாது நிலைத்து நிற்கும் தொழில் நுட்பம் இருக்கின்றது .எண்ணிம நூலகமான 'நூலகம்' எழுத்துப் பிரதிகளை அவை நூல்களாக இருக்கட்டும், பத்திரிகைகளாக இருக்கட்டும், பல்வேறு மலர்களாக இருக்கட்டும் சேகரிக்கும் அரிய பணியினைச் செய்து வருகின்றது.
என் பால்யப் பதின்ம வயதுப் படைப்புகள் பலவற்றை நூலகத்தின் சேகரிப்பிலிருந்து என்னால் மீண்டும் பெற முடிந்தது. நூலகத்தின் சேவையைப் பாராட்டுவோம். அதற்கு ஆதரவு நல்குவோம். நூற் பிரதிகளை வழங்குவோம், நிதியினையும் அள்ளிக் கொடுப்போம். நூலகம் தளத்தின் இணையத்தள முகவரி: https://noolaham.org
வ.ந.கிரிதரன் பாடல்: எண்ணிம நூலகம் 'நூலகம்'
'நூலகம்' எண்ணிம நூலகம். நூலகம் வரலாற்றுப் பெட்டகம்.
நூலகம் பிரதிகளைச் சேகரிக்கும் நல்லதொரு திட்டம் என்போம். நல்ல திட்டத்தை ஆதரிப்போம். எல்லோருக்கும் எடுத்து உரைப்போம்.
ஒளிக்கூம்புக்குள் விரிந்து , சுருங்கி, மீண்டும் விரிந்து கிடக்குமென் அண்டம்.
அடியே! அண்டத்தில் நீ இங்கெங்கு சென்றிடினும் உன்னால் ஒருபோதுமே என்னிடமிருந்து மறைந்துவிடவே முடியாதடி.
ஏனென்று கேட்கின்றாயா? நீயே அறிந்துகொள் நீயே புரிந்துகொள் என்று நானுனக்குக்கூறிடப் போவதில்லை. உன் சிந்திக்குமறிவுக்கும் வேலை வைக்கப்போவதில்லை.
நானே கூறுகின்றேன் விளக்கம் கண்ணம்மா! உன்னால் புரிந்துகொண்டிட முடிந்தால் புரிந்துகொள். ஏனென்றால் இப்பிரபஞ்சத்துடனான என் உறவு ஏன் உன் உறவும் கூடத்தான் ஒருபோதுமே பிரிக்கப்பட முடியாதடீ.
ஆழ்மனத்தில் அழியாத நினைவுச் சித்திரங்கள். வாழ்வில் பால்யப் பருவத்து நினைவுகளே.
என் பால்ய காலத்து நண்பனை நான் நேற்று சந்தித்தேன். நீண்ட நாட்களின் பின்பு ஆண்டுகள் பல கடந்த பின்பு நேற்றுத்தான் சந்தித்தேன் அவனை.
பதின்ம வயதுகளில் அவனுடன் கழித்த நினைவுகள் படம் விரித்தன நெஞ்சில். யாழ் நகரத்தின் தெருக்களில் அவனுடன் வாழ்வைக் கழித்த பொழுதுகள் தெரிந்தன. ஆழ்மனத்தில் அழியாத நினைவுச் சித்திரங்கள். - வ.ந.கிரிதரன் -
ஆழ்மனத்தில் அழியாத நினைவுச் சித்திரங்கள். வாழ்வில் பால்யப் பருவத்து நினைவுகளே.
ஒரு தடவை கீரிமலை சென்றோம். ஒல்லித்தேங்காய் இல்லாவிட்டால் கேணியில் நீந்த முடியாத நிலையில் நான். நீந்துவதில் பேராற்றல் அற்ற நிலையில் நான். அவனும் இன்னுமொரு நண்பனும் நீந்தினார்கள், அவர்கள் நீந்துவதை வேடிக்கை பார்த்து நின்றேன்.
நான் பிரபஞ்சத்தில் அல்லது பிரபஞ்சங்களில் எம்மையொத்த, கீழான அல்லது மேலான உயிர்கள் இருக்கும் என்பதைத் திடமாக நம்புபவன். அவற்றின் பரிமாணங்கள் எம்மைப்போல் முப்பரிமாணங்களுக்குள் அகப்பட்டவையாக இருக்கத்தேவையில்லை என்பதையும் நம்புகின்றேன். அவை நாம் உருவாக்கப்பட்ட இரசாயனப்பொருட்கள் மூலம் உருவாகியிருக்க வேண்டிய அவசியமும் இல்லையென்பதையும் திடமாக நம்புபவன்.
'எங்கோயிருக்கும் ஒரு கிரகவாசிக்கு' என்னுமிக் கவிதை எண்பதுகளின் ஆரம்பத்தில் என் குறிப்பேடொன்றில் முதன் முதலில் எழுதப்பட்டது. கனடாவிலிருந்து வெளியான தாயகம் பத்திரிகையில் வெளியானது. பின்னர் எனது கவிதைத்தொகுதிகளான எழுக அதிமானுடா, ஒரு நகரத்து மனிதனின் புலம்பல் ஆகிய தொகுப்புகளிலும் உள்ளடக்கப்பட்டுள்ளது. இக்கவிதையை சில மாற்றங்களுடன் இங்கு பாவித்துள்ளேன்.
எங்கோ இருக்கும் கிரகவாசியே! என் உனக்கான கடிதமிது.
உன்னை நான் பார்த்ததில்லை. உன்னை நான் பார்க்கப்போவதுமில்லை. உனக்கும் எனக்கும் இடையிலோ ஒளியாண்டுத் தடைச் சுவர்கள். காலத்தின் மாய வேடங்கள். ஆம்! உன்னை நான் பார்த்ததில்லை. உன்னை நான் பார்க்கப்போவதுமில்லை.
வ.ந.கிரிதரன் பாடல்: பாடல்: நினைவில் நிற்கும் குருமண் காடு!
[என் குருமண்காட்டு நினைவுகள் என்னும் நெடுங் கவிதை சிறு மாறுதல்களுடன் இப்பாடலாக உருவெடுத்துள்ளது. வவுனியா -மன்னார் பிரதான வீதியிலிருந்து (பட்டாணிச்சுப் புளியங்குளத்தினருகில்) வடக்காகச் செல்லும் வீதியிலுள்ள பிரதேசம் குருமண்காடு என்றழைக்கப்படுகின்றது. அதில்தான் என் பால்ய பருவம் கழிந்தது. அறுபதுகளில் அதுவோர் ஒற்றையடிப்பாதை. இன்றோ ஒரு நகரம். அந்த நாள் குருமண்காடு இன்று என் நினைவில் மட்டும். ரப், பொப், ரொக் என்று உருவான இசைக் கலவை இது. அதற்காக AI Suno வுக்கு நன்றி ]
பால்யப் பருவத்துக் குருமண் காடே! நனவிடை தோய்கின்றேன். . நான் நனவிடை தோய்கின்றேன். நனவிடை தோயவே முடியும். நனவிடை தோயவே முடியும்.
என் குருமண்காடு இன்றில்லை. அங்கு என் குருமண்காடு இன்றில்லை
இயற்கையின் வனப்பில் இலங்கிய குருமண்காடு. நடை பயின்றேன்.
இருளின் மத்தியில் ஒளியென்னும் ஒரு நம்பிக்கை நட்சத்திரம் அதிகாலை விடிவெள்ளி என்பேன். அங்கு அது கோள் என்றபோதும். நட்சத்திரம் என்னும் சொல்லை நான் ஒரு குறியீடாகவே இங்கு பாவித்தேன். அறிவீர்.
சமஷ்டி, சுயநிர்ணய உரிமை பற்றி ஜனாதிபதி வேட்பாளருடன் பேசத் தயார் என்று தமிழரசுக் கட்சி முடிவு செய்துள்ளதாகப் பத்திரிகைச் செய்தி ஒன்று கூறுகிறது. நமது அரசியல்வாதிகள் மக்களை உசுப்பேத்திக் குளிர் காய்வதில் ஆர்வமுள்ளவர்கள் என்பதை வெளிப்படுத்தும் செய்தி.
தனி நாடு கேட்டு, அதாவது பிரிந்து தனி நாடு அமைப்பதற்காக நடைபெற்ற ஆயுதப் போராட்டம் முடிவுக்கு வந்தது 2009இல். இவ்விதமானதொரு சூழலில் இலங்கையில் எந்த அரசாவது சுயநிர்ணய உரிமையினை அதாவது நாடு பிரிந்து செல்லும் நிலையினை ஏற்றுக்கொள்ளுமா? தமிழரசுக் கட்சி பிரிந்து போகும் சுயநிர்ணய உரிமையினைப் பற்றி இங்கு கூறுகிறதா அல்லது தமிழர்கள் சுயமாக ஒற்றமைக்குள் இருந்தவாறே, தம் காணி, பொலிஸ் மற்றும் வேலை வாய்ப்பு போன்ற விடயங்களில் சுயமாக முடிவெடுக்கும் நிலை ஏற்பட வேண்டுமென்பதை வலியுறுத்துகின்றதா என்பதையும் தெளிவு படுத்த வேண்டும்.
என் மோகம் தீர்க்க மாட்டாயா அன்பே! - வ.ந.கிரிதரன் -
நம்ப முடியாத உலகமிது. எதையும் நம்ப முடியாத உலகமிது.
அன்பே! உன்னைப் பார்த்ததுமே உன் மேல் மையலுற்றேன். உன் கண்கள், உன் உதடுகள், உன் புன்னகை என்னைக் கிறங்க வைத்தன.
உன் மேல் மோகம் கொண்டேன். நான் உன் மேல் மோகம் கொண்டேன்.
நான் எதிர்பார்த்த பேரழகின் பொக்கிசம் நீ என்றெண்ணினேன். உன்னுடன் நட்பு கொள்ள விரும்பினேன். இவ்வளவு காலமும் எங்கிருந்தாய் நீ அவ்வளவு தூரம் பிடித்திருந்தது எனக்கு. அன்பே உன் வனப்பு.
அன்பே! உன்னைப் பார்த்தாலும் உன்மேல் மையலுற்றாலும் உன்னை நான் மோகித்தாலும் என்னால் உன்னை அடைய முடியாது. என்னால் உன்னை அடைய முடியாது. அதற்கு நான் கொடுத்து வைத்தவனல்லன். அன்பே. கொடுத்து வைத்தவனல்லன்.