Poem: Wake up, super human! By V.N.Giritharan

                                                                  Drawn by AI

This is the translation of my Tamil poem written in the eighties, later published in Thayagam (Canada) and in e-magazines Pathivukal and Thinnai. It is also included in my first anthology of poems published by Mangai Pathippagam.

Poem: Wake up, super human!  By V.N.Giritharan

Concrete! Concrete! Concrete!

Walls! Radiating heat and burning with intensity,
The smooth, deceptive white surfaces.

Sidewalks of cement that wear a mocking grin.

Spaces lie entranced, embraced by fearless pillars.

In the filtration of air currents,
Flowing warm rays.
In the playful laughter of frost droplets,
The chill sweeps through,
Amid the sweetness of dreams about meadows,
Underneath the blue canvas,
Lie the sorrowful memories
Of the cold earth mother.

The gentle touch of tree maidens' tender embrace
in tactile dreams.

The confinements of nature
woven by the forces of artificiality.

As herds,
As groups, in caves,
In the trembling dark night,
Frightened in the flickering light,
Curled up within the pouring rain,
In moments of confusion,
Hiding and clinging, continuing
Those primal journeys.

Circling within the whirlpools of nature's force,
Living in loops of dizzying existence.

Ah… that peace! That sweetness!
Where is it? Where is it?
Oh no… where has it all vanished?
Where has it been lost forever?
Amidst choking breaths of smoke-spitting machines,
Under skies shaken by the battles of class wars,
The dance of bombs.

Oh, my fearless friends who once soared high!
My dear companions who swam joyfully in laughter,
The tree children who slept in the breeze's embrace!
Where are you, my beloved comrades,
Shaken by development and progress?
Is it the gift of growth that led us here…?

Despair! Restlessness! Fury!
War! War! War!
If it’s war… it’s war! War! War!

Ah…

What went wrong in progress?
What went wrong in progress?
What went wrong in progress?
What went wrong? What went wrong?
What went wrong?

Ah, that…

Peace! Peace! Peace!
Love! Love! Love!
Sweetness! Sweetness! Sweetness!
Oh, super humans!

Where have you hidden?
Where have you hidden?
Where have you hidden?

 The original is Tamil:

கவிதை: எழுக அதுமானுடரே!  - வ.ந.கிரிதரன் -

Concrete! Concrete! Concrete!
சுவர்கள்! கதிருறிஞ்சிக் கனலுதிர்த்திடுங்
கள்ளங்கரவற்ற வெண்பரப்புகள்.

'சீமெந்து' சிரிக்கும் நடைபாதைகள்.

அஞ்சா நெஞ்சத் தூண்களின்
அரவணைப்பில் மயங்கிக்
கிடக்கும் இட வெளிகள்.

வாயுப் படைகளின் வடிகட்டலில்
வடியுமுஷ்ணக் கதிர்கள்.
பனித் துளிகளின் குமிண் சிரிப்பினில்
சிலிர்த்திடும்
புல்வெளிகள் பற்றிய கற்பனைகளின்
இனிமையில், நீலப்படுதாவின் கீழ்
குளிர்ந்து கிடக்கும் நிலமடந்தை
பற்றிய சோக நினைவுகள்.

தலைகவிழ்ந்து அரவணைக்கும்
விருட்ஷக் கன்னியர்தம் மென்தழுவல்
ஸ்பரிசக் கனவுகள்.

செயற்கையின தாக்கங்கள்
படர்ந்திட்ட
இயற்கையின் தேக்கங்கள்.

மரங்களில் புல்வெளிகளில் மந்தைகளாகக்
குழுக்களாகக் குகைகளில்
நடுங்கடிக்குமிருண்ட இராவினில்
நடுங்கி மின்னிடுமொளியினில்
மருண்டு கொட்டிடும் மழையினுள்
சுருண்டு
புரியாத பொழுதுகளில்
பதுங்கிக் குடங்கித் தொடர்ந்திட்ட
ஆதிப்பயணங்கள்.

இயற்கையின் தாக்கத்தினுள்
சுழன்றிட்ட வட்டங்களில்
மயங்கிக் கிடந்திட்ட வாழ்வு
வட்டங்கள்.

ஆ....அந்த அமைதி! அந்த இனிமை!
எங்கே ? எங்கே ? அவையெல்லாம்
எங்கே ? ஐயோ..அவையெல்லாம்
எங்கே போய் அடியோடு தொலைந்தனவோ ?
பொறி கக்கும் புகையினில் சுவாசம் முட்டி
புகைந்திட்ட வர்க்கப் போர்களால்
நிலைகுலையும் ககனத்தில்
குண்டுகளின் தாண்டவம்.

அச்சமின்றிப் பறந்த ஆருயிர் நண்பர்களே!
நகை தவள நீந்திச் சுகித்த என்னருமைத் தோழர்களே!
தென்றலணைப்பில் தூங்கிக் கிடந்திட்ட
விருட்சத்துக் குழந்தைகளே!
ஆறறிவால் நிலைகுலைந்து
நிற்கும் பிரிய சிநேகிதர்களே!
வளர்ச்சி தந்த வளர்ச்சியிலோ... ?

விரக்தி! அமைதியின்மை! ஆங்காரம்!
போர்! போர்!போர்!
போரென்றால்..போர்!போர்!போர்!

ஆ....

வளர்ச்சியில் விட்ட வழுதானென்ன ?
வளர்ச்சியில் விட்ட வழுதானென்ன ?
வளர்ச்சியில் விட்ட வழுதானென்ன ?
வழுதானென்ன ? வழுதானென்ன ?
வழுதானென்ன ?

ஆ..அந்த

அமைதி!அமைதி!அமைதி!
அன்பு!அன்பு!அன்பு!
இனிமை!இனிமை!இனிமை!
அதி மானுடரே!

எங்கு போயொளிந்தீர்?
நீர்! எங்கு போயொளிந்தீர்?
நீர்! எங்கு போயொளிந்தீர்?